Bezpośrednie uderzenie pioruna.
Znane od niepamiętnych czasów błyskawice przedstawiają wiele niebezpieczeństw dla własności i żywych istot. Spotkanie znacznika skierowanego w dół i skierowanego w górę znacznika pochodzącego z naturalnego gruntu nazywa się bezpośrednim uderzeniem pioruna. Aby chronić się przed bezpośrednim uderzeniem pioruna, konieczne jest aby instalacja odgromowa była wyposażona w emiter ESE, czyli tzw. piorunochron aktywny.
Jakie są konsekwencje bezpośredniego uderzenia pioruna?
OPTYCZNY
Jest to pierwszy wynik uderzenia pioruna z przewagą prędkości światła na inne zjawiska.
Wzdłuż ploterów ścieżkowych przegrzane i zjonizowane gazy tworzą przewodzącą plazmę, która powoduje emisję światła i która jest nazywana „błyskiem”. Kolor tego błysku zależy od takich czynników, jak gęstość prądu, odległość oglądania i różne cząstki obecne na ścieżce wskaźnika.
AKUSTYCZNY
Błyskawicy towarzyszy fala akustyczna, grzmot. Fala ta jest generowana przez nagłą ekspansję powietrza przegrzanego przez łuk. Może składać się z kilku trzasków lub głuchego grzmotu zależnie od odległości odsłuchu.
Czas trwania grzmotu zależy od wielkości zjonizowanej ścieżki.
TERMICZNY
Skutki te są związane z rezystancją materiałów przez które przepływa prąd w czasie uderzenia pioruna. Powoduje to, że temperatury topnienia są mniej lub bardziej istotne dla impaktu w przypadku materiałów o wysokiej rezystywności. W przypadku złych materiałów przewodzących (np. blachodachówka, z wyłączeniem metalu), duża energia jest uwalniana w postaci ciepła i, chociaż zawierają one wilgoć, powoduje nagłe zlokalizowane nadciśnienie aż do pęknięcia.
MECHANICZNY
Przewody odgromowe przez które przepływa potężny prąd z impaktu burzowego do uziemienia, gdy są nieprawidłowo prowadzone w miejscach i w taki sposób, który bardzo często jest powodem (w zależności od materiałów) deformacji, oderwania, zniszczenia lub wybuchów.
ELEKTRODYNAMICZNY
Bliskość materiałów metalicznych obok przewodów odgromowych tworzy łuk elektryczny prądu pioruna, skutkiem tego jest zjawisko magnetycznego przyciągania.
ELEKTROCHEMICZNY
Prawdopodobnie nastąpi reakcja elektrolityczna w materiałach (rozkład chemiczny), jednak efemeryczny charakter prądu pioruna stanowi zjawisko nieistotne.
ELEKTRONICZNY
Elektryczny charakter zjawiska i rezystywność gruntu powoduje propagację koncentrycznych fal prądu błyskawicy w głąb ziemi i na powierzchni. Wzmocniony potencjał otaczających mas powoduje znaczne prądy, w których przedostaje się niebezpieczna moc z metalowych ram.
NAPIĘCIE ZAMKNIĘTE
Przy obecnym rozproszeniu w glebie zjawisko zwane napięciem krokowym może wystąpić na żywych istotach. Powoduje oparzenia, zatrzymanie oddechu, zatrzymanie akcji serca … Jest to spowodowane rozprzestrzenianiem się prądów przez kontakt na podłodze.
Pośrednie uderzenie pioruna
Pośrednie uderzenie pioruna jest nazywane bezpośrednim uderzeniem pioruna w instalację elektryczną, którego przepływ nie jest kontrolowany. Podczas uderzenia w instalację napowietrzną bądź słup nośny instalacji, prąd pioruna może mieć źle ukierunkowaną ścieżkę przepływu i może w całkowicie dowolny i losowy sposób przepłynąć do ziemi generując po drodze potencjalne iskrzenie.
Przepływ (efekty indukowane) pojawia się między przepływem napięcia poza linie energetyczne a układem ekwipotencjalnym struktury gruntu. Udary te „wnikają” do wnętrza struktury propagacji (wzdłuż linii). Ochronniki odgromowe są umieszczane na instalacji ochronnej sieci dla jej ochrony.
Jakie są konsekwencje pośredniego uderzenia pioruna?
PRZEWODZENIE
Zjawisko udaru pochodzi z bezpośredniego kontaktu z przewodzącą błyskawicą.
Przepięcie rozprzestrzenia się wzdłuż przewodu będącego częścią sieci elektrycznej.
Sieć elektryczna lub sieć telekomunikacji może w taki sposób przenosić niszczycielską moc pioruna.
INDUKCJA
Zjawisko fali pochodzi z pola elektromagnetycznego emitowanego przez piorun.
Kable, przewody, anteny i wszystkie metalowe masy mogą zostać przewodami w obwodzie proporcjonalnym do mocy i prędkości zmiany uderzenia pioruna.
Zjawisko wynurzenia wynika z rozproszenia prądu w ziemi, powodując destrukcyjne różnice potencjałów pomiędzy masami urządzeń i sieci, z którymi są połączone.
